Przed wyjazdem do pracy zagranicę warto dowiedzieć się jakie obowiązują w danym kraju zasady opieki zdrowotnej.

Opieka medyczna w Irlandii opiera się na sektorze publicznym i na sektorze prywatnym. I to w zasadzie właśnie sektor prywatny odgrywa na Zielonej Wyspie większą rolę, ponieważ bezpłatne usługi medyczne nie przysługują każdemu obywatelowi. Do publicznej, a zarazem bezpłatnej opieki medycznej uprawnia tzw. Karta Świadczeń Zdrowotnych (Medical Card). Aby otrzymać taką kartę należy spełniać określone wymagania. Zakres przysługujących na Kartę usług został podzielony na dwie kategorie. Kategoria pierwsza, pod którą podlegają osoby, które nie osiągają pewnego pułapu dochodów, bądź są powyżej 70 roku życia. W kategorii pierwszej przysługują pacjentom następujące usługi medyczne: opieka lekarza rodzinnego plus zapisane przez niego leki, wszystkie świadczenia zdrowotne i ambulatoryjne obejmujące hospitalizację w szpitalu publicznym, opieka położnicza plus opieka nad dzieckiem w okresie niemowlęcym, usługi stomatologiczne, laryngologiczne, okulistyczne. Kategoria druga obejmuje legalnych mieszkańców Irlandii, którzy przekraczają określony poziom dochodów i są w wieku poniżej siedemdziesięciu lat. Ich uprawnienia do bezpłatnej opieki medycznej są znacznie okrojone i w większości muszą ponosić koszty leczenia z własnej kieszeni, bądź prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego. Wszystkim, którzy wyjechali do pracy w Irlandii, polecam wykupić sobie prywatne ubezpieczenie zdrowotne. Zdecydowanie bardziej się opłaci od każdorazowych wydatków na lekarzy.